Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (ang. obsessive-compulsive disorder, OCD) bywają nazywane też nerwicą natręctw. Znane są od wielu lat, opisane zostały już przez wielu szanowanych naukowców, w tym samego ojca psychoanalizy – Sigmunda Freuda, a także nierzadko są przywoływane w popkulturze. Jest to zaburzenie niezwykle uporczywe, przyczyniające się do utrudnień w codziennym funkcjonowaniu i odbierające chorym ich komfort życia. Poniżej wyjaśniamy, co to są natręctwa nerwowe, jakie są ich przyczyny i jak skutecznie je leczyć.

Czym są zaburzenia obsesyjno-kompulsywne?

Wiele osób zastanawia się, czym są natręctwa. Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne lub nerwica natręctw oznacza pojawianie się naprzykrzających myśli oraz czynności – obsesji i kompulsji. Należy nadmienić, że towarzyszy im stały lęk. Osoba chora odczuwa przymus wykonywania określonych czynności, często po parę razy. Przebieg nerwicy ma bardzo różnorodną symptomatykę i nierzadko jest tak natężony, że u chorego powoduje dyskomfort, a niekiedy i prawdziwą udrękę. Wiąże się to z niepokojem, który występuje zawsze, jeśli chory nie wykona danej czynności. Lęki najczęściej dotyczą obaw o utratę pracy, zakażenie się, strach o życie własne i swoich najbliższych, w wielu przypadkach mogą mieć także podłoże religijne. Osoba cierpiąca na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne zdaje sobie sprawę z irracjonalności zarówno swoich czynów, jak i lęków, które im towarzyszą. Co więcej, odczuwa je jako utrudnienie. Samodzielna walka z natręctwami skutkuje jednakże wyłącznie nasileniem się objawów, a nieleczenie zaburzenia może nawet skutkować odcięciem się od otoczenia, depresją, a nawet samookaleczeniem.
Do najpowszechniejszych natręctw należą m.in.
• częste mycie rąk,
• ciągłe sprzątanie;
• ciągłe poprawianie rzeczy w swoim otoczeniu;
• obsesyjne myśli o seksualnej treści.

Jakie są przyczyny nerwicy natręctw?

Wiemy już, co to są natręctwa, jednak dla wielu osób istotna jest także ich przyczyna. Nerwica natręctw została ujęta w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 jako F42. Powszechnie panuje także przekonanie, że nerwica natręctw powstaje na bazie tzw. osobowości anankastycznej, czyli charakteryzującej się przesadnym perfekcjonizmem. Specjaliści uważają, że do głównych przyczyn zaburzenia należą również ciężkie, nierozwiązane konflikty oraz sytuacje z przeszłości, z których skutkami pacjenci sobie nie radzą. Przyjmuje się, że rozwija się ona także w przypadku urazu fizycznego. Zaburzenie uznaje się za chorobę cywilizacyjną, dlatego nie bez znaczenia jest wpływ natłoku obowiązków zawodowych, stres związany z tempem życia, poczucie niespełniania i negatywny obraz własnego „Ja”.

Leczenie nerwicy natręctw

W leczeniu nerwicy natręctw ważne jest dostosowanie metod do indywidualnego przypadku. Dużą rolę odgrywa farmakoterapia. Stosuje się głównie leki z grupy SSRI, czyli środki wpływające na serotoninę.
Czasami specjaliści zalecają także: • leki z grupy trójpierścieniowych leków antydepresyjnych (TLPD),
• środki przeciwpsychotyczne,
• środki przeciwlękowe,
• stabilizatory nastroju.
Jednakże leki to nie wszystko – bardzo ważne jest również wszczęcie odpowiedniej terapii. Podjęcie leczenia psychologicznego wykazuje się niezwykle dużą skutecznością. Bardzo duże znaczenie w leczeniu nerwicy natręctw ma także wsparcie najbliższych osób, które powinny aktywnie zaangażować się w terapię pacjenta. Więcej o nerwicy natręctw można dowiedzieć się z książki „Natręctwa” Macieja Żerdzińskiego.