Nerwica natręctw to popularna nazwa zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (z ang. obsessive-compulsive disorder, czyli OCD). Schorzenie to charakteryzuje się nawracającymi natrętnymi myślami i zachowaniami, które chory musi powtarzać, w przeciwnym razie doświadcza narastającego lęku i związanego z nim cierpienia. Zaburzenie najczęściej diagnozowane jest u dorosłych, jednak w wielu przypadkach dotyczy także dzieci i młodzieży. Dowiedz się, jak postępować z dzieckiem z nerwicą natręctw i jak rozpoznać tę chorobę.

Czym jest nerwica natręctw?

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne oznaczono w klasyfikacjach jako ICD-10 i DSM-IV OCD. Objawiają się przede wszystkim obecnością natrętnych myśli, od których chory nie może się uwolnić. Zazwyczaj dotyczą tego, że w momencie, kiedy nie wykażą się określonym zachowaniem, stanie się coś złego. Natręctwa pojawiają się w formie rytuałów, które mogą dotyczyć obsesyjnego dbania o czystość i higienę, ale także wykonywania określonych czynności konkretną ilość razy.

Nerwica natręctw u dziecka - objawy

W przypadku dzieci nerwica natręctw objawia się w specyficzny sposób, który odróżnia się od analogicznych objawów u dorosłych. Zaburzenia kompulsywne najczęściej przejawiają się w postaci ciągłego pytania o konkretne rzeczy. Dziecko może także doświadczać ich bez towarzystwa natrętnych myśli. Specyficzną formę ma nerwica natręctw u małego dziecka. Do trzeciego roku życia u dzieci mogą pojawiać się swego rodzaju zbrutalizowane czynności, które dotyczą takich kwestii, jak karmienie, kąpiel, a nawet zbieranie czy kolekcjonowanie określonych przedmiotów. Ma to bardzo różne podstawy, które zazwyczaj odnoszą się do utrzymania poczucia bezpieczeństwa. Nie w każdym wypadku takie zachowania muszą świadczyć o OCD, jeżeli jednak towarzyszy im silny lęk, a dziecko na próbę przerwania lub zmiany rytuałów reaguje histerycznie, warto skonsultować przypadek z psychologiem dziecięcym lub psychiatrą.

Nerwica natręctw u małego dziecka - przyczyny

Obecnie nie da się jednoznacznie określić przyczyny zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u najmłodszych. Według specjalistów nerwica natręctw u dzieci może mieć bardzo różne podłoża – od genetycznych, przez dysfunkcje układu serotoninergicznego aż po przebyte traumatyczne wydarzenia. Jak postępować z dzieckiem z nerwicą natręctw? Jeżeli podejrzewasz u niego OCD, warto skonsultować się z lekarzem lub psychologiem. To oni postawią odpowiednią diagnozę, która umożliwi także prawidłowe leczenie.

Jak przebiega leczenie OCD?

Terapia nerwicy natręctw u starszych dzieci zazwyczaj przebiega dwutorowo. Wprowadzana jest farmakoterapia (najczęściej w postaci selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny), a równolegle maluch uczestniczy w terapii. W przypadku nastolatków najlepiej sprawdza się nurt terapii poznawczo-behawioralnej (CBT). Niezależnie od wieku dziecka bardzo istotna jest kwestia wsparcia ze strony rodziców i ich aktywnego uczestniczenia w procesie terapeutycznym. Dobrze dobrane leki oraz pomoc terapeuty wraz ze wsparciem rodziny to najlepsza droga do wyleczenia nerwicy natręctw u dziecka.